شعر مازندرانی
#غزل_تبری
#روح_اله_نظرنژاد_کدخدا
#اِسپه_رازقی
صُبْ جا بِدوشِ دُختِ پیغمبر گِرمْبه
یا یَعْله تا شو، سینه ی حیدر گِرمبه
امشو تموم انس و جن وِه نور یارمْه
گِر سبزِ قنداقه شه بال ِسَر گِرمبه
بِشْکُفته اِسپه رازقی ماهِ زمین سَر
من ماهتو وه شاخه ی احمر گِرمبه
مردم نَدینه اُونگِدر با شی دِ تا چِش!
من دوشِ پیغمبر ره شی منبر گِرمبه
این فاطمه (س) اون فاطمه* فرقی نکانده
من شی برارونِ دل وَر وَر گِرمبه
هر جا که زینب دَوّه من اونجه دَرِمْبه
سقای نُوم ره یارمه ، دل جِم ، پر گِرمبه
امشو که زهرای گلِ خنده بُونه وا
پر گِرنه خوشحالی جه حیدر تا ثریا
*فاطمه دختر حزام مشهور به ام البنین
@sheere_mazani
#برگردان_به_فارسی
صبح روی پشت دختر پیغمبر جا میگیرم ، یا تکیه گاهم میشود تا شب سینه حیدر (ع)
امشب برای تمام انسانها و فرشتگان نور می آورم ،تا گره قنداقه سبز به شانه ام میگیرم
رازقی(یاس) سپید شکوفه کرد بر صورت ماه، من برای مهتاب شاخه ی گل سرخ میگیرم
اون موقع را ،مردم ندیدند با دو چشمشان، من شانه پیغمبر(موقع نماز) را منبر خود کردم
برایم فاطمه زهرا با ام البنین فرقی ندارند وقتی من همه برادرانم را کنار خودم میگیرم
زینب هر جا باشد من هم آنجاهستم ، نام سقا را می آورم از دلم خوشحال می شوم
امشب که گل خنده بر لب مادرم می شکوفد از خوشحالی آمدنم حیدر تا آسمانها پر میزند اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت